مدل معادله ساختاری رابطه خدمات سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران با کیفیت زندگی ایثارگران؛ مطالعه موردی شهر شیراز

اهداف: کیفیت زندگی، شاخص مناسبی از جایگاه فرد در جامعه و برخورداری وی از امکانات و مواهب مادی و غیرمادی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین میزان بهره‌مندی ایثارگران از خدمات سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران و کیفیت زندگی انجام شد. ابزار و روش‌ها: این مطالعه همبستگی مقطعی در جمعیت ایثارگران جانباز و آزاده شهر شیراز در سال 1391 انجام شد و 383 ایثارگر به روش نمونه‌گیری تصادفی سیستماتیک برای مطالعه انتخاب شدند. ابزارهای سنجش مقیاس کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و پرسش‌نامه‌ای پژوهشگرساخته سنجش بهره‌مندی از خدمات سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران بودند. داده‌ها با آزمون همبستگی پیرسون، مدل معادلات ساختاری و آزمون مجذور کای مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: میانگین سنی جانبازان شرکت‌کننده 7/7±52/7 سال و میانگین سال‌های تحصیلات ایشان 3/8±11/5 سال بود. بین بهره‌مندی از مجموع خدمات سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران و همچنین خدمات بهداشت و درمان با کیفیت زندگی رابطه معنی‌دار و منفی وجود داشت، ولی رابطه معنی‌داری بین بهره‌مندی از خدمات مسکن و خدمات معیشت با کیفیت زندگی مشاهده نشد. برازش مدل ساختاری با توجه به سنجش‌های انجام‌شده مورد تایید قرار گرفت. نتیجه‌گیری: استفاده از خدمات مسکن، معیشت و بهداشت و درمان سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران، تاثیر قابل توجهی در ابعاد کیفیت زندگی ایثارگران شهر شیراز ندارد.